Na lang dubben heb ik besloten haar Cuella te noemen. Dit is spaans voor kraag en spreek je uit als kwe-ja. De Barbanegra van Marleen vond ik ook erg mooi, maar als je dit afkort om te roepen wordt het barba en dat vond ik niet zo mooi. Bedankt iig voor alle tips.
Woensdag kwam ik terug van mijn werk en de tuin was leeg, dus ik al helemaal aan het balen en ik dacht, die zie ik niet meer terug. Maar toen ik voor de 2de keer een rondje ging lopen door de wijk, zag ik een vrouw die helemaal ineen liep met iets zwarts in haar armen. Toen ze wat dichterbij kwam vroeg ik of ze misschien een konijn vast had en dat had ze. Dus ze maakt haar armen iets open en daar is Cuella! Ik helemaal opgelucht, de vrouw was 1 van haar konijnen kwijt en bij de zoektoch was ze Cuella tegen gekomen. Ze is gelukkig tam genoeg om zo gepakt te worden en ze had Cuella tussen haar andere konijnen gezet, waar ze na een tijdje heerlijk tussen lag te pitten. Enige zorg die ik nu heb is dat Cuella een vrouwtje is en die 2 andere konijnen 2 mannetjes waren die niet geholpen zijn.... Dat wordt dus een paar weken afwachten.
De tuin is nu op een paar plekken extra afgeschermd en tot op vandaag is dit voldoende gebleken. Binnenkort nog ff wat hout halen om een nettere oplossing te maken.
Vandaag ben ik met Cuella naar Nijmegen gereden om haar proberen te koppelen aan een konijn welke ik via markplaats gevonden had. Ik had begrepen dat het eigenlijk vrij gemakkelijk ging zolang je een voedster aan een gecastreerde ram koppelde. Maarja vergeten ff de teksten goed door te lezen en dan is het toch moeilijk kiezen. De ram (Adriaan) leek een mooie kandidaat welke vrij rustig was en van een knuffel genoot. Alleen toen we ze in neutraal gebied zette samen leek het in eerste instantie goed te gaan; ze negeerden elkaar eerst en gingen het gebied verkennen, toen gingen ze aan elkaar knuffelen, maar daarna ging het minder, hij begon op haar te jagen en als ze in de hoek gedreven was erop te springen (dominant gedrag) op zich niet zo erg, maar Cuella begon meteen te gillen toen hij begon te jagen en dat gaf zo naar gevoel dat ik het niet vertrouwde. Toen het na een 2-5 minuten niet beter werd, heb ik het afgebroken. Kwam erbij dat het rammetje vrij snel aan de muur ging knagen. Een teken van verveling normaal, maar nu vond ik dat raar omdat hij net in nieuw gebied zat. Aangezien mijn toen voor een groot gedeelte met een doek is afgezet zag ik een konijn wat veel knaagd niet echt zitten ;)
Maar helaas heeft ze nu nog geen maatje, dus de zoektocht gaat door. Ook de vraag of het nu beter via de opvang of via particulier te doen komt ook weer bovendrijven...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten